قال وكان عامل حبيبى
قدرى م الدنيا ونصيبى.
واللى بنا كاس وفاضى
قال لكل الخلق عادى
زاد وعاد بفكر شادى .
ذاع وقال تاريخ ودادى
فرق كؤؤس الصبر هادى...
صور نفسه ملاك برىء
طير بيبحث عن شقيق..
مركب نجاة لوليف جرىء
وفى ايديه نجاة غريق
كنت فاكر طيفه فجرى
نظرة حلوة تطفى غدرى
بسمه تبعت نور لاملى
شمس بكرة تداوى المى
كان طبيبى وكان حبيبى
كان دوايا وكان لهيبى
كان ده ماضى
وصار مغيبى.
خدت ايه تانيب ضميرى
كان لابد اختار مصيرى
خد و كل ماشئت منى .
گل ذكرى جميله عنى
اى فكرة غريبه منى
سيب لى حلمى بيخيلنى
صبحى امسي ...
نورى همسى
روحى ظنى.
فكرى همى
غيبى نمى
كل نوحى...
قلبى روحى
شرط ترحل.
لكن بعد هجرى اسال
اللى شايف طريقه افضل.
مين داس ولغيره اهمل.
ساعتها يبقى هجرى اجمل
وانسى هجرى
ليلى فجرى
دمع عينى
لما يجرى
لحظه شروقى
صحوى وغروبى .
هاجس لقلبى بيشغلنى
استريحى من عتابى .
ضمدينى من عذابى
اسدلى ليلى وغيابى
ارحمى فكرى وشبابى
وارفعى عن كاهلى
شوقى وعشقى لغادرى
من غربتى وتذكرى
شموع ونار لوتنظرى
من اشعل جذوة خاطرى.
وترك جراح فوق كاهلى .
وارحلى عن قلبى وسافرى
واتركى الذكرى فى حاضرى
كى تشرق شعاع مستقبلى
بقلم محمد عباس الاسماعيليه.مصر