تتفادى فى الحشا اشواقى
تخشى ان تحترق بلهبى
وتسرع الى حنين احداقى
تحتمى بى من لهف
تخبئ فى الصمت احضانى
رأيتها فزد من لهفى
كضى الصبح يلقانى
شعاع جاء من ظلمتى
اضاء فى العين اكوانى
نبض لا يفارقنى
وقلب ليس ينسانى
اسمك حرفه اسمى
حاء وباء عنوانى
رشفة من شهد مصفى
اعاد العسل لخلجانى
وضمة ادخلتنى
الى قلبها فقلبها يهوانى
ونظرة اسكرتنى
وثمل العقل بوجدانى
اين كنا لا ادرى
واين التقينا لا ادرى
حين لامست احضانى
احمد سليم
